ترشی ها تقریباً در همه سفره ها یافت می شوند و همه فرهنگ ها آن را می شناسند.
آنها با غذاهای زیادی همراه هستند و در کنار یکدیگر ضروری به شمار می روند.
آماده سازی، هزینه کم و توانایی آنها برای ماندگاری طولانی مدت که آن را به یکی از قدیمی ترین غذاها در بسیاری از فرهنگ ها تبدیل کرده است.
فرآیند ترشی خیارشور بزرگ یکی از قدیمی‌ترین روش‌های نگهداری مواد غذایی است که از طریق افزایش طول عمر یک ماده غذایی خاص، خیساندن آن در آب نمکی که معمولاً از آب، نمک و سرکه تشکیل شده است، می‌باشد.
فرآیند ترشی کردن بستگی به ایجاد اسید لاکتیک تولید شده توسط برخی از انواع باکتری ها دارد.
که منجر به حفظ مواد غذایی توسط تخمیر بی هوازی می شود.
سیر اغلب برای افزودن طعم بیشتر و کمک به جلوگیری از رشد باکتری های ناخواسته اضافه می شود.
فواید ترشی ها به دلیل وجود باکتری های اسید لاکتیک موجود در این غذاها است که با بسیاری از فواید سلامتی پروبیوتیک ها (پروبیوتیک ها) مانند افزایش مقاومت طبیعی در برابر بیماری های عفونی در دستگاه گوارش، پیشگیری از عفونت های دستگاه تناسلی، مبارزه با سرطان، بهبودی همراه است.
بر اساس آنچه وب سایت “ساینس دایرکت” گزارش کرده است، هضم و کاهش سطح کلسترول را کاهش می دهد.
در سطور بعدی، شما را به یک سفر تاریخی هیجان انگیز می بریم تا با داستان غذاهای ترشی که در ابتدا با نام خیارشور شناخته می شدند، آشنا شوید، قبل از اینکه فرآیند ترشی به بسیاری از سبزیجات و همچنین میوه ها کشیده شود، نحوه حرکت آن بین فرهنگ ها و مردمان و چرا طرفداران زیادی داشت، از جمله کلمب و ژولیوس سزار و کلئوپاترا.
ترشی در دنیای باستان تاریخی که به قبل از میلاد مسیح برمی گردد.
شکی نیست که ترشی خوراکی ها به لطف نمک و سرکه که از عوامل نگهدارنده محسوب می شوند و از قدیم الایام آنها را به بهترین گزینه برای تامین مواد غذایی تبدیل کرده است، آنها را قادر می سازد طعم خود را بدون فاسد شدن برای مدت طولانی حفظ کنند.
برای سفرهای طولانی با کمال تعجب، فواید سلامتی و زیبایی شناختی آن نیز باعث شد پادشاهان آن را دوست داشته باشند.
