مانند بسیاری از اشکال دیگر وسایل کوهنوردی، کفش کوهنوردی مردانه مختلف از مواد مختلفی استفاده می کنند، اما همه کفش های کوهنوردی دارای سه ویژگی مشابه هستند.
1. رویه: ساختار اصلی یک کفش کوهنوردی یا از چرم یا مواد مصنوعی ساخته شده است. کفش‌های چرمی دوام و راحتی طولانی‌مدت را ارائه می‌دهند، زیرا متناسب با شکل پای شما کشیده می‌شوند. کفش های مصنوعی برای تنظیم رطوبت بهتر هستند. آنها همچنین سفت تر هستند و یک کفش سفت می تواند در برخی از مسیرهای ورزشی و مشکلات تخته سنگ مفید باشد.
2. کفی: کفش های کوهنوردی نیز مانند کفش های خیابانی از کفی لاستیکی استفاده می کنند. برخی از اشکال لاستیک کفش کوهنوردی از سایرین چسبنده تر هستند. لاستیک چسبنده می تواند به مانورهای پیچیده مانند قلاب انگشت شست پا کمک کند، اما تمایل دارد سریعتر فرسوده شود.
3. سیستم های بسته شدن: کفش های کوهنوردی به روش های مختلف ایمن می شوند. بسیاری از کفش‌های کوهنوردی از بسته‌بندی نواری استفاده می‌کنند که به راحتی بسته می‌شوند.
با این حال، نوارهای سایز کامل می تواند فضای زیادی را در قسمت جعبه پنجه اشغال کند، که می تواند در زمان قلاب کردن انگشتان پا و بالا رفتن از ترک منجر به مشکلاتی شود. کفش‌های بنددار راحت‌تر هستند، اما دوام بیشتری دارند.
کوهنوردی یک فعالیت پر تاثیر و با افزایش خطر آسیب جدی است. تمرین، راهنمایی مناسب و اقدامات احتیاطی گسترده در هنگام تلاش برای کوهنوردی ضروری است. این مقاله فقط برای اهداف آموزشی و اطلاعاتی است و جایگزینی برای آموزش یا راهنمایی حرفه ای نیست.
با عضویت سالانه Masterclass و درس‌های ویدیویی اختصاصی از الکس هانولد و تامی کالدول، دو تن از موفق‌ترین کوهنوردان جهان، مهارت خود را در کوهنوردی به ارتفاعات جدیدی ببرید. آنها با هم به شما کمک می‌کنند تا در مورد پایه‌های کوهنوردی، تعادل، حرکات پا و موارد دیگر آشنا شوید، به‌علاوه نکات و نکات کاوش اخلاقی در فضای باز را به شما آموزش می‌دهند.
