هنگامی که PETA وزارتخانه را در مورد منبع پوست خرس تحت فشار قرار داد، اعتراف کرد که در واقع سرنخی ندارد، و گفت: “هیچ اطلاعاتی در مورد این عنصر از درخواست شما در اختیار این وزارتخانه نیست… وزارت دفاع نهایی را دریافت می کند. محصولی از تامین کنندگان طرف قرارداد ما است و با کشتار مجاز که توسط دولت کانادا تحریم شده است، درگیر نیست.
آنچه ما می دانیم این است که دولت کانادا برای شکارچیانی که خرس ها را برای “ورزش” و “غنائم” می کشند، برچسب صادر می کند. این افراد ممکن است پوست خرس را به خانه‌های حراج خز و سایر تامین‌کنندگان برای سود مالی بفروشند. وزارت دفاع با خرید پوست خرس، فروش پوست خرس را برای شکارچیان بزدل به یک کار سودآور تبدیل می کند.
قدمت این کلاه ها به دوران ناپلئون برمی گردد، اما ما اکنون به قرن بیست و یکم وارد شده ایم و نگرش ها نسبت به خز تکامل یافته است. بیش از 20 سال است که پرورش خز در بریتانیا ممنوع شده است.
اعلیحضرت ملکه – که هنگ وظیفه محافظت از او را بر عهده دارد – دیگر خز نمی‌خرد و تقریباً همه خانه‌های مد و خرده‌فروشان بزرگ از فروش آن امتناع می‌کنند. در عوض، شرکت‌های بیشتری با استفاده از خز مصنوعی، زیبایی‌شناسی مورد نظر را به شکل انسانی بازتولید می‌کنند.
لطفاً با وزارت دفاع تماس بگیرید تا این موضوع را دنبال کنید. اگر شهروند یا مقیم بریتانیا هستید، می‌توانید این طومار را امضا کنید – که توسط داور استعدادهای درخشان بریتانیا، آلشا دیکسون راه‌اندازی شده است – و همه کسانی را که می‌شناسید تشویق کنید که همین کار را انجام دهند.
دولت پاسخی رقت انگیز و گمراه کننده داده است که باید به چالش کشیده شود. وقتی به 100000 امضا رسیدیم، یک بحث پارلمانی در مورد این موضوع را مجبور خواهیم کرد، و قدرت را به مردم بریتانیا بازگردانیم تا یک جایگزین مدرن و انسانی را مطالبه کنند که باعث نجات پول مالیات دهندگان و جان خرس ها شود.
وزارت دفاع در تلاشی مذبوحانه برای چسبیدن به سنت‌های بی‌رحمانه‌اش، از شما می‌خواهد باور کنید که خز خرس محصول جانبی یک «گروه» است که توسط مقامات کانادایی نظارت می‌شود – گویی که این امر به نحوی باعث می‌شود که آن را خوب کند. با این حال مطلقاً چیزی برای اثبات این موضوع وجود ندارد. ما هیچ مدرکی دال بر اجرای – یا اجرای – برنامه کشتن خرس در هیچ استانی در کانادا پیدا نکردیم.
- منابع:
